توسعه مدل ریاضی کاسه نشست روسازی و تعیین فاصله بهینه ژئوفن‌‌های دستگاه افت‌وخیز سنج ضربه‌ای (FWD)

هدف از انجام این تحقیق، ارائه یک مدلی ریاضی به‌منظور مدل‌سازی پیوسته کاسه نشست روسازی با استفاده از داده‌های افت‌وخیز سطح روسازی و تعیین موقعیت بهینه افت‌وخیز سنج‌های مربوط به دستگاه افت‌وخیز سنج ضربه‌ای است. برای این منظور10000 مقطع روسازی انعطاف‌پذیر مختلف با استفاده از نظریه ارتجاعی چندلایه‌ای تحلیل و سپس پایگاه داده مربوط به افت‌وخیزها در نه فاصله شعاعی مختلف برای مقاطع مختلف روسازی ایجاد شد. نتایج نشان می‌دهد که ضریب رگرسیون مربوط به برازشمعادله پیشنهادیبه کاسهنشستدر کلیه موارد بیش از 99/0 است که نشان‌دهنده برازش بسیار خوب معادله پیشنهادی به کاسه نشست روسازی است. به‌منظور تعیین بهترین فاصله شعاعی جهت قرار دادن ژئوفن‌‌ها، تمامی سناریوهای مربوط به انتخاب 4، 5، 6 و 7 ژئوفن‌ از 9 ژئوفن‌ بررسی شد و در هر مورد، 5 سناریوی برتر انتخاب گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که بهترین فاصله شعاعی برای 6 ژئوفن‌ برابر 1830-1220-915-457-203-0 میلی­متر و بهترین فاصله شعاعی برای 7 ژئوفن‌ برابر 1830-1220-915-457-305-203-0 میلی­متر است.